Autor: Wiesiek Jurewicz

Z Miłoszyc na północ Już wspominałem, że bardzo lubimy korzystać z linii kolejowej do Jelcza Laskowice. Powodów jest parę – bardzo przyjazne ceny (2 zł rower + 5 zł bilet), zawsze jest wygodne miejsce, pociąg szybko jedzie a każda stacja jest dobry punktem wypadowym. Do tego tereny Natura 2000, koryta Odry i Oława i spory kompleks leśny wokół Chrząstaw (aż do Bierutowa). Kawałek dalej Stobrawski Park Krajobrazowy oraz na północy rzeka Widawa. Opcji do fajnej jazdy w leśno-polnym terenie jest naprawdę multum. Zawsze jest też możliwość „awaryjnego” powrotu pociągiem a przy niskich cenach to nie boli. Tym razem naszym celem były...

Na początek z Wikipedii: Bory Dolnośląskie dawniej Puszcza Dolna (niem. Niederschlesische Heide) – mezoregion fizycznogeograficzny (317.74) utworzony przez największy w Polsce zwarty kompleks leśny o powierzchni ok. 1650 km²[1]; część Krainy Śląskiej. Nie da się ukryć, że nazwa „Bory” jest bardzo myląca – spodziewalibyśmy się być może starych, potężnych lasów i nieskażonej gospodarką człowieka natury. Tymczasem to obszar normalnej gospodarki LP zasługujący zdecydowanie na nazwę plantacji leśnych a nie puszczy czy borów. Niezależnie od tego las jest przestrzenny i bardzo rozległy. Z dużą dozą prawdopodobieństwa nikogo po drodze tam nie spotkamy. I na pewno wart nie jednej wycieczki. Bory Dolnośląskie...

W ramach inwentaryzacji wszystkich ciekawych „zielonych” miejsc w okolicach Wro postanowiliśmy zajrzeć do Parku Krajobrazowego Dolina Jezierzycy. Punktem wyjścia miała być stacja Orzeszków – czyli najbardziej na północ wysunięta część PK.  Warto zapamiętać to miejsce bo można stąd poprowadzić przynajmniej parę jednokierunkowych, interesujących ponad 100 km tras. Wszystkie w pięknych przyrodniczo okolicznościach, bez ludzi  i oczywiście kończące się w naszym mieście.  Ale ponieważ chcieliśmy pokręcić się trochę dłużej po lasach PK to postanowiliśmy wrócić pociągiem z Malczyc. Stację końcową wybraliśmy nie z przypadku – kursują tam często pociągi (czyli nie ryzykuje się ewentualnie dłuższym czekaniem) i w dodatku obsługiwane jest to...

Rezerwat przyrody przeważnie jest dostatecznym pretekstem aby ruszyć cztery litery. Ten pod Zieleńcem został dobrze przystosowany do wizyt turystów. Udogodnienia są dwa: długa drewniana kładka w kształcie litery „c” zawieszona nad „bagnem” oraz wieża widokowa. Dwie drogi wybudowane jeszcze w XIX wieku, będące pozostałością po próbach eksploatacji złóż, uzupełniają szlaki komunikacyjne na tym, normalnie trudno dostępnym, terenie. Z postawionych tablic można dowiedzieć się sporo o historii, szczegółach konstrukcyjnych dróg a przede wszystkim roślinności. Rezerwat szczególnie warto odwiedzić od połowy kwietnia do połowy czerwca. Kwitnąca wtedy miejscowa wełnianka pokrywa wszystko dookoła grubą warstwą „włosów”. Myśmy troszkę spóźnili się na ten...